Αστρονόμοι ανακάλυψαν τον πιο μακρινό γαλαξία, κάτι που κάνει τους επιστήμονες να αναθεωρήσουν την άποψή τους για τη δημιουργία του Σύμπαντος. Φωτογραφία του Hubble από το γαλαξία z8_GND_5296 (πηγή: V. Tilvi (Texas A&M), S. Finkelstein (Πανεπιστήμιο του Τέξας), ομάδα CANDELS και HST/NASA)
Το φως από τον γαλαξία, που ονομάστηκε z8_GND_5296, χρειάστηκε περίπου 13.1 δισεκατομμύρια χρόνια για να φτάσει στο διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble και το Παρατηρητήριο Keck στη Χαβάη και να το εντοπίσουν με τη χρήση υπέρυθρου φωτός.
Σύμφωνα με τον επικεφαλής των ερευνών και καθηγητή του Πανεπιστημίου του Τέξας, Steven Finkelstein, ο συγκεκριμένος γαλαξίας δημιουργήθηκε 8 δισεκατομμύρια χρόνια πριν να γεννηθεί ο ήλιος και φυσικά πολύ πριν να εμφανιστεί ζωή πάνω στη Γη.
Παραδόξως, από ένα σύνολο 43 υποψήφιων μακρινών γαλαξιών, μόνο ο z8_GND_5296 αποκάλυψε τα βασικά στοιχεία της χημικής διαδικασίας που απαιτείται για την εκτίμηση και επιβεβαίωση της απόστασης. Αυτό έκανε τους ερευνητές να αναρωτιούνται εάν ανακάλυψαν ένα στοιχείο από ένα μεγαλύτερο μυστήριο: Πόσο καιρό χρειάστηκε το φως από τα πρώτα αστέρια και τους γαλαξίες να τρυπήσει ένα πέπλο αερίου υδρογόνου, το οποίο υπήρχε από την αρχή της ιστορίας του Σύμπαντος;
Οι επιστήμονες, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Nature, πιστεύουν ότι κάποια στιγμή υπεριώδης ακτινοβολία υψηλής ενέργειας από την έκρηξη αστέρων διέσπασε τα διαγαλαξιακά άτομα υδρογόνου σε ηλεκτρόνια και πρωτόνια. Μόλις ιονίστηκε, το υδρογόνο θα ήταν ηλεκτρικά αγώγιμο και δεν θα διέχεε πλέον τις δέσμες του φωτός. Πιθανώς κάτι τέτοιο συνέβαινε κατά το χρονικό διάστημα ύπαρξης του z8_GND_5296.
Ο γαλαξίας, που έχει περίπου 1 δισεκατομμύριο φορές τη μάζα του ήλιου, διαθέτει δύο ασυνήθιστα χαρακτηριστικά, τα οποία έκαναν αυτόν ορατό ενώ άλλους όχι.
Πρώτον, στον z8_GND_5296 ο σχηματισμός των αστεριών πραγματοποιείται με πολύ ταχύτερο ρυθμό, περίπου 100 φορές μεγαλύτερο σε σχέση με το Γαλαξία μας, κάνοντάς τον φωτεινότερο από άλλους.
Δεύτερον, περιέχει ένα εκπληκτικά υψηλό ποσοστό στοιχείων που είναι βαρύτερα από το υδρογόνο και το ήλιο. Τα στοιχεία αυτά δημιουργούνται από την πυρηνική σύντηξη στο εσωτερικό των άστρων, επομένως είτε ο γαλαξίας περιέχει τα απομεινάρια πολλών μεγάλων αστεριών που είχαν εκραγεί, είτε σχηματίστηκε σε μία περιοχή του διαστήματος η οποία είχε προηγουμένως δημιουργηθεί από μία προγενέστερη γενιά αστεριών.
Ο Finkelstein και οι συνεργάτες του ελπίζουν να πραγματοποιήσουν μια μεγαλύτερη έρευνα για τους αρχαίους γαλαξίες με τη βοήθεια του Hubble, αλλά περισσότερες λεπτομέρειες για τον z8_GND_5296 αναμένεται να γίνουν γνωστές όταν η NASA εγκαινιάσει το νέο παρατηρητήριό της και το διαστημικό τηλεσκόπιο JamesWebb, το 2018.
