Ο Ολυμπιακός μπορεί να κέρδισε στις λεπτομέρειες αλλά στο μπάσκετ ακόμα κι αν χρειαστείς την βοήθεια του μεγεθυντικού φακού εύκολα διαπιστώνεις ότι η ομάδα που κέρδισε τελικά στα σημεία, άξιζε την νίκη.
Για όλα υπάρχουν εξηγήσεις. Οι ερυθρόλευκοι δεν κέρδισαν το παιχνίδι μόνο για τον λόγο ότι έπαιξαν πολύ καλή άμυνα. Όντως στην άμυνα έχουν επιδόσεις κράτησαν τον Παναθηναϊκό στους 71 πόντους στην κανονική διάρκεια του παιχνιδιού- αλλά από μόνο του αυτό το στοιχείο δεν καταγράφει την πραγματικότητα.
Το γράφω γιατί η άμυνα και πάλι η άμυνα τείνει να υποκαταστήσει ολόκληρη την λειτουργία μιας ομάδας και να μεταμορφωθεί σε επικεφαλίδα του αθλήματος!
Το μπάσκετ ευτυχώς στον τομέα αυτό δεν είναι ποδόσφαιρο όπου το κατενάτσιο σε βοηθά να κλέψεις το παιχνίδι χωρίς την ανάγκη να καταθέσεις στο παρκέ κι άλλες αρετές εκτός από τις αμυντικές.
Αν όσα παράγεις απ’ τα πολλά στην άμυνα δεν βρεις τρόπο να τα κεφαλαιοποιήσεις στην επίθεση τότε ούτε με την άμυνα δεν θα πετύχεις τον στόχο σου.
Ο πλήρης Ολυμπιακός και το πλήρης έχει την σημασία του κέρδισε στο ΟΑΚΑ γιατί παρουσίασε αρμονία και πλουραλισμό τόσο στην επίθεση όσο και στην άμυνα. Μετέφερε σωστά την επιτυχημένη αμυντική λειτουργία στην απέναντι μεριά του γηπέδου.
Οι παίκτες του είχαν γρήγορο διάβασμα του αντιπάλου , επειδή είχαν καθαρό μυαλό, και το καθαρό μυαλό οφείλεται και στο γεγονός ότι δεν υπήρξε σωματική επιβάρυνση.
Αυτό φάνηκε όταν στο παρκέ βρισκόταν η «δεύτερη» πεντάδα των ερυθρολεύκων , φάνηκε επίσης κατά την διάρκεια της τρίτης περιόδου, όταν η κούραση και το άγχος αρχίζουν να επιβαρύνουν τους παίκτες. Στην τρίτη κομβική περίοδο για κάθε παιχνίδι εκεί που ο Ολυμπιακός πήρε τις διαφορές!
Το ότι ο Ολυμπιακός έπαιξε επιτέλους πλήρης τον βοήθησε να κατανείμει σωστά τον χρόνο συμμετοχής των παικτών. Δεν χρειάστηκε όπως άλλες φορές όταν οι συνθήκες το επέβαλαν να ξεζουμίσει κανέναν στην άμυνα με αποτέλεσμα στην επίθεση να μην έχει τις απαραίτητες αναπνοές αλλά και το καθαρά μυαλό ώστε να ανταποκριθεί στα καθήκοντα του.
Το σύγχρονο μπάσκετ είναι παιχνίδι με το χρονόμετρο. Και όσο ένα παίκτης παραβιάζει αυτόν τον κανόνα , γιατί ο κόουτς δεν έχει άλλη λύση , τόσες περισσότερες πιθανότητες έχει να εκτεθεί ανεπανόρθωτα ο ίδιος και κατ’ επέκταση η ομάδα του.
Ο Ολυμπιακός στο ΟΑΚΑ έχει πάρει πολλά από πολλούς.
Πολλά απ’ αυτά που καταγράφονται στην στατιστική και ακόμα περισσότερα από όσα η υπηρεσία δεν καταμετρά.
Εδώ βρίσκεται το κλειδί της επιτυχίας του ακόμα και αν αυτή η επιτυχία καταγράφεται στις λεπτομέρειες.
Πήρε από τον Μακ Λιν ριμπάουντ και στις δυο πλευρές, πήρε άμυνα , πήρε από τον αμερικανό πόντους στο ένας εναντίον ενός.
Συνολικά οι ερυθρόλευκοι αποδείχθηκαν ανώτεροι στις μάχες ένας με έναν, ιδιαίτερα στην παράταση, εκεί δηλαδή που κρίθηκαν όλα.
Μην ξεχνάτε εξάλλου ότι το καθοριστικό καλάθι του Ρόμπερτς σε παιχνίδι ένας εναντίον ενός σημειώθηκε!
Πήρε πόντους χρυσάφι από τον Ρόμπερτς που με την σειρά του πήρε το μήνυμα, πήρε πόντους και ριμπάουντ από τον Πρίντεζη που επιτέλους τον ξεκούρασε ένα τεσσάρι ο Τιλί, ώστε στην επιστροφή του στο παρκέ να μην χρειάζεται ΝΑ ΑΝΑΠΛΗΡΏΣΕΙ ότι είχε χαθεί εν τη απουσία του. Αυτό και αν είναι σημαντικό. Από τον Τιλί που προσέφερε περισσότερα από όσα του επέτρεψε ο χρόνος συμμετοχής του.
Πήρε από τους ….παππάδες, Παπανικολάου και Παπαπέτρου πόντους και ενέργεια , από τον Στρέλνιεκς πολύ βρώμικη δουλειά, πήρα ακόμα και από τον Μπράουν όσα χρειαζόταν χωρίς υπερβολές!
Πήρε μπρός-πίσω από τον Μιλουτίνοβ τα σχεδόν απαραίτητα και από τον Σπανούλη (βρε, βρε ,βρε που ακόμα παίζει σε υψηλό επίπεδο) πήρε τρεις πεντάδες πόντων και μπόλικη προσωπικότητα στις ενέργειες του, απ’ αυτές που μόνο ο Kill Bill ,είναι ικανός να καταθέσει στο γήπεδο.
Ο Ολυμπιακός απ’ εδώ και πέρα εκπαιδεύεται να λειτουργεί πλήρης με την ηρεμία ότι έχει κλειδώσει την δεύτερη θέση. Στο χέρι του είναι να βελτιώσει κι’ άλλο την εικόνα του, βρίσκοντας του σωστούς χρόνους συμμετοχής που θα έχει σαν αποτέλεσμα την καλύτερη συνοχή του συνόλου.
Ο Παναθηναϊκός σύμφωνα με τις γραφές της στατιστικής είναι η ομάδα που παίρνει πόντους από την άμυνα της, από το αθλητικό παιχνίδι των παικτών της που της δίνει το δικαίωμα να τρέξει στο ανοιχτό γήπεδο και φυσικά από την σωστή στόχευση των τριπόντων.
Παραγωγή πόντων και δημιουργία οι πράσινοι έχουν επίσης από τον δίαυλο επικοινωνίας Καλάθη –Γκίστ μέσα στο παιχνίδι. Κανένας από τους τρεις αυτούς άξονες δεν λειτούργησε με διάρκεια στο ντέρμπι.
Αξίζει να σημειώσω κάτι που δύσκολα παραβλέπεις. Ότι η αντίδραση του Παναθηναϊκού που έφερε το ματς στην παράταση δεν ήταν όπως άλλες φορές αντίδραση συνόλου, αλλά αντίδραση προσώπων.
Κυρίως του παίκτη-αναφορά Καλάθη! Κι αυτό εξάλλου ήταν το στοιχείο ου έκρινε την αναμέτρηση. Ότι οι πράσινοι δεν αντέδρασαν σαν ομάδα.
Δεν είναι ότι φορτώθηκαν γρήγορα με φάουλ Γκίστ και Σίνγκλετον. Κι άλλες φορές έχει συμβεί κάτι ανάλογο.
Ούτε μόνο ότι ο «ερυθρός» αντίπαλος αμύνθηκε σωστά. Αυτό κι αν έχει ξανασυμβεί.
Είναι είναι ότι στον Παναθηναϊκό κάτι έχει χαλάσει στην χημεία. Είναι ότι οι πράσινοι έχουν απολέσει τα σημεία αναφοράς στο παιχνίδι τους με αποτέλεσμα το «μπέρδεμα» να μεταφέρεται από την επίθεση στην άμυνα και το αντίστροφο.
Κι αυτό οφείλεται εν πολλοίς στην παρουσία του Τζέίμς και κατ’ επέκταση στον τρόπο παιχνιδιού του.
Δεν γίνεται ένας παίκτης όσο κι αν δεν θεωρείται «νέος» λόγω της προηγούμενης παρουσίας του από το αεροδρόμια να φτάνει στο παρκέ και να χρίζεται αυτόματα πενταδάτος!
Λογικό κάτι να χαλάσει στις ισορροπίες της ομάδας, λογικό να αλλάξει τα σημεία αναφοράς.
Το είχα γράψει και όταν ανακοινώθηκε η επιστροφή του, πως αυτή την φορά ο Τζέιμς βρίσκει τον Πασκουάλ στην ομάδα και όχι το αντίστροφο που ζήσαμε πέρυσι.
Ο Παναθηναϊκός παιδεύεται και μπερδεύεται χωρίς λόγο. Φάνηκε στο παιχνίδι όπου η μέχρι πρότινος αγωνιστική του φυσιογνωμία είχε χαθεί. Και είναι η δεύτερη συνεχόμενη φορά!
Κι έχει χαθεί γιατί έχει αλλάξει την λογική του παιχνιδιού του.
Θα είναι κρίμα ο λανθασμένος χειρισμός και όχι απαραίτητα η λανθασμένη επιλογή στο πρόσωπο του Τζέιμς να γκρεμίσει στην Ευρώπη ότι με κόπο έχει φτιάξει φέτος η ομάδα. Γιατί η ομάδα έχει πολλές δυνατότητες.
