Ξανθιά, μαύρη, άσπρη, κόκκινη, υπάρχει μια μπίρα για κάθε πιάτο. Μια Ιστορία που ξεκινάει από τους Ρωμαίους, καθώς το όνομά της έχει τις ρίζες του στο λατινικό «bibere», που σημαίνει «πίνω».

Ωστόσο, ευρήματα που χρονολογούνται πριν από 6.000 χρόνια αναφέρονται στην τυχαία ανακάλυψη της ζύμωσης από τους Σουμέριους. Πιθανότατα, ένα κομμάτι ψωμιού που βράχηκε και ξεχάστηκε άρχισε να ζυμώνεται με τη βοήθεια ζυμών του αέρα και τελικά παράχθηκε μια αλκοολούχος πούλπα. Οι Σουμέριοι ήταν οι πρώτοι που πρόσφεραν μπίρα στους θεούς τους.
—Η παραγωγή μπίρας αναπτύχθηκε περαιτέρω από τους Βαβυλωνίους και συνεχίστηκε από τους Αιγυπτίους.
—Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, οι Αιγύπτιοι παρήγαγαν μπίρα και πρόσθεταν χουρμάδες για να βελτιώσουν τη γεύση της.
—Στην αρχαία Ελλάδα παραγόταν μπίρα, που αναφέρεται στον Ομηρο ως «κρίθινος οίνος».
—Η μπίρα άρχισε να τελειοποιείται στα χρόνια του Μεσαίωνα. Εκείνη την περίοδο, βοήθησε στο να περιοριστεί η πανώλη, καθώς λόγω του αλκοόλ δεν μπορούσε να μολυνθεί όπως το νερό.
—Στο τέλος της πρώτης χιλιετίας, άρχισε η παραγωγή μπίρας στα μοναστήρια. Οι μοναχοί αναζητούσαν ένα θρεπτικό και νόστιμο ποτό για να συνοδεύουν τα γεύματά τους και γρήγορα κατάφεραν να παράγουν μπίρα υψηλής ποιότητας.
—Το ποτό των μοναχών έγινε πολύ δημοφιλές και σε άλλες περιοχές.
—Το 1516 καθιερώνεται από τον Δούκα της Βαυαρίας ο «νόμος περι καθαρότητας της μπίρας», που ορίζει τις προδιαγραφές που πρέπει να έχει η γερμανική μπίρα, θέτοντας έτσι το πρώτο πρότυπο παραγωγής.

100% φυσικό προϊόν
Οι πρώτες ύλες από τις οποίες παρασκευάζεται η μπίρα είναι η βύνη κριθαριού, η μαγιά, ο λυκίσκος και το νερό. Από τον συνδυασμό των τεσσάρων αυτών φυσικών συστατικών παράγονται 40.000 και πλέον τύποι μπίρας. Υπάρχουν, όμως, και περιπτώσεις όπου η βύνη μπορεί να προέρχεται από σιτάρι, σίκαλη, ρύζι ή κάποιο άλλο δημητριακό, ανάλογα με τη χώρα προέλευσης και την έμπνευση του παραγωγού. Κάθε μπίρα έχει τον δικό της τρόπο παρασκευής, ενώ συχνά αρωματίζονται με κάποιο μπαχαρικό (π.χ. κύμινο ή κόλιαντρο). Τα βασικά στάδια παραγωγής της μπίρας είναι τρία: Η βυνοποίηση, η ζυθοποίηση και η ζύμωση.

Τα είδη της μπιρας

Υπάρχουν πολλά χαρακτηριστικά βάσει των οποίων γίνεται η κατηγοριοποίηση κάθε μπίρας. Τα σημαντικότερα, όμως, είναι ο τρόπος ζύμωσης και ο τύπος βύνης. Το πρώτο καθορίζει το είδος της μπίρας και το δεύτερο διαμορφώνει το χρώμα της. Eτσι, ανάλογα με τον συνδυασμό, έχουμε μπίρες lager ή ale αλλά και ξανθές, μαύρες, άσπρες και κόκκινες.
Lager Ξανθιά μπίρα με βυθοζύμες, είδος που αντιπροσωπεύει το 90% της παγκόσμιας παραγωγής: Amstel, Heineken, Αλφα, ΒΙΟΣ 5, Sol, Amstel Pulse, Amstel Light, Buckler, Foster's, Desperados, Birra Moretti, Kirin Ichiban
Pilsener Ξανθιά μπίρα lager με εντονότερη γεύση λυκίσκου: Amstel Premium Pilsener, Fischer, Krušovice Imperial
Dark lager Μαύρη μπίρα lager, αλλά με αρκετή ποσότητα μαύρης βύνης: Amstel Bock, Krušovice Černé
Weiss Σταρένια άσπρη μπίρα με θολό χρώμα: Erdinger Weiss, Erdinger Dunkel
Ale Μπίρα με αφροζύμες, συνήθως με φρουτώδες άρωμα: McFarland, Murphy's Irish Red, Duvel, Newcastle Brown Ale, JohnSmith's Extra Smooth
Stout Μαύρη μπίρα, αποτέλεσμα έντονα καβουρδισμένης βύνης: Murphy's Irish Stout
Trappist Μοναστηριακή μπίρα με επαναζύμωση στη φιάλη: Chimay Blue, Red & White.