Οι καλλιτέχνες (μονωδοί, χορωδοί, μουσικοί, χορευτές) της βγήκαν σε δρόμους, πλατείες και γειτονιές με το Λυρικό Λεωφορείο, τις Λυρικές Βραδιές και τις Βραδιές Χορού και προσπάθησαν μέσω της τέχνης τους να αλλάξουν την γκρίζα ατμόσφαιρα της πόλης.
Οι δράσεις σημείωσαν μεγάλη επιτυχία όπου και αν παρουσιάστηκαν, από το Κολωνάκι έως το Μεταξουργείο και από το Μοναστηράκι έως τον Κολωνό. Με το πρόγραμμα αυτό, η ΕΛΣ ήρθε σε επαφή με την κοινωνία, αποδεικνύοντας ότι είναι ένας οργανισμός που δεν είναι αποκομμένος από το κοινωνικό περιβάλλον. «Η τέχνη δεν έχει περιορισμούς και αποκλεισμούς, ούτε απευθύνεται σε μια συγκεκριμένη κατηγορία κοινού» τονίζει ο καλλιτεχνικός διευθυντής της κι αρχιτέκτονας της νέας εποχής για τη Λυρική, Μύρων Μιχαηλίδης.
Αλλά κυρίως γίνεται «σαφές ότι ο οργανισμός προσφέρει μέσα στην κρίση μερικές στιγμές με κάτι πιο ευγενές και πιο όμορφο στους συμπολίτες μας και σε όλη την Ελλάδα».
Η πολιτική της εξωστρέφειας κι ο στρατηγικός σχεδιασμός της έχει συνέχεια. «Είμαστε ξεκάθαροι: ο στόχος είναι σαφής, για να μη θεωρηθεί όλο αυτό που έχουμε επιτύχει έως τώρα ως ένα εντυπωσιακό κι επικοινωνιακό πυροτέχνημα. Δεν πρόκειται για πυροτέχνημα... Ουδέποτε επαναπαυόμαστε, γιατί η ψευδαίσθηση ότι έχεις φτάσει τον στόχο αναιρεί την προσπάθεια για τα επόμενα βήματα». Κι αυτά είναι μελετημένα, αφού υπάρχει μια «πολύ σωστή κι οργανωμένη ομάδα καλλιτεχνικού σχεδιασμού ειδικά γι' αυτές τις καλλιτεχνικές δράσεις που δουλεύει ακατάπαυστα με γνώση και φαντασία».
Για δυόμισι χρόνια
Εδώ και δυόμισι χρόνια που βρίσκεται στο τιμόνι της ΕΛΣ ο Μύρων Μιχαηλίδης η Λυρική έχει ολοκληρώσει την εξυγίανσή της, λειτουργεί με το μισό κόστος απ' ό,τι πριν από μερικά χρόνια κι έχει διπλασιάσει τη παραγωγικότητά της.
Πρόσφατα, μάλιστα, φιλοξενήθηκε κι ένα ρεπορτάζ άκρως κολακευτικό στο BBC, με τίτλο «Εθνική Λυρική Σκηνή: από την τραγωδία στον θρίαμβο» (το επιμελήθηκε ο απεσταλμένος του BBC στην Αθήνα Αντριου Μπόμφορντ), το οποίο έγινε με πρωτοβουλία του BBC. «Η Λυρική αυτό το διάστημα βιώνει τις συνέπειες μιας πάρα πολύ καλής διαχείρισης και μιας πολύ συνεπούς στάσης στον σχεδιασμό της. Ελπίζουμε και πιστεύουμε ότι δεν θα αφεθεί το καλό να χαλάσει, επειδή γίνονται μειώσεις στις επιχορηγήσεις» τονίζει ο κ. Μιχαηλίδης. Το πιο σημαντικό που προκύπτει από το ρεπορτάζ είναι ότι ο οργανισμός δίνει μια «ελπίδα που την έχει ανάγκη η πατρίδα μας».
Μια ελπίδα σε μια εποχή μίζερη και καταθλιπτική. «Δεν είναι μόνο καταθλιπτική, διέπεται κι από χυδαιότητα και βαρβαρότητα. Σε τέτοιες εποχές φαινόμενα αρνητικά εκτρέφονται και δυναμώνουν. Το αντίδοτο σε αυτά είναι Τέχνη, Τέχνη, Τέχνη» υποστηρίζει. Για να υπερθεματίσει: «Η παρουσία του περιθωριακού νέου με το σκισμένο τζιν δίπλα στην κυρία με το ταγέρ στη Βαρβάκειο Αγορά μάς έδωσε την πεποίθηση ότι υπάρχουν κοινά που ενώνουν τους πολίτες. Η τέχνη και ο πολιτισμός βρίσκονται στην υψηλότερη βαθμίδα αυτών».
Αρα, οι ανάσες πολιτισμού που προσφέρει η Λυρική είναι απαραίτητες για τον πολίτη σήμερα. «Ο πολιτισμός είναι όχι απλώς κάτι που μπορεί να συμπληρώσει τη ζωή μας όμορφα, αλλά κάτι που πρέπει να αποτελεί συστατικό στοιχείο της. Αυτή η λεπτή διαφορά, εάν γίνει συναίσθηση σε όλους μας, τότε δεν μιλάμε για την παρακολούθηση ενός καλλιτεχνικού γεγονότος, αλλά για ένα βίωμα. Ο πολιτισμός είναι ένα βίωμα».
«Δεν κάναμε καμία έκπτωση στην ποιότητα»
Στο πλαίσιο του προγράμματος παρουσιάστηκαν οι παραγωγές της «Οπερας της Βαλίτσας», που δημιουργήθηκε για να παρουσιάζει διάσημες όπερες σε συμπτυγμένη μορφή, με ένα πιάνο αντί για ορχήστρα, με μικρή χορωδία και με σκηνικά που μπορούν να χωρέσουν... σε μια βαλίτσα, με στόχο να γνωρίσει την τέχνη της όπερας σε ένα όσο το δυνατόν πιο ευρύ κοινό, το οποίο έως τώρα δεν είχε την ευκαιρία να έρθει σε επαφή με την τέχνη αυτή.
«Η Οπερα της Βαλίτσας ξεπέρασε τις προσδοκίες. Ταξίδεψε με δωρεά από το Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος σε όλη την Ελλάδα, κάνοντας πάνω από 20 παραστάσεις, από την Κρήτη έως τη Θεσσαλονίκη και από την Κέρκυρα έως τα Καμίνια του Πειραιά, δίνοντας την ευκαιρία σε ένα νέο κοινό να έρθει σε επαφή - για πρώτη φορά - με το είδος αυτό της τέχνης. Η επιτυχία της οφείλεται στο γεγονός ότι δεν κάναμε καμία έκπτωση στην ποιότητα. Είχαμε τους καλύτερους τραγουδιστές, σκηνικά, φωτισμούς, ήταν μία όμορφη μινιατούρα, μια συνεπέστατη καλλιτεχνική σμίκρυνση ενός έργου τέχνης» λέει ο Μύρων Μιχαηλίδης.
Η ανατρεπτική και απρόσμενη συναυλία που δόθηκε στη Βαρβάκειο Αγορά συγκέντρωσε 4.000 Αθηναίους, που χειροκρότησαν τους τραγουδιστές, σε μια ατμόσφαιρα που θύμιζε ροκ συναυλία. Σε ένα τελείως άλλο κλίμα αλλά πάλι με την ενθουσιώδη συμμετοχή χιλιάδων Αθηναίων πραγματοποιήθηκε η πρώτη ανοιχτή δοκιμή στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, όπου οι φίλοι της Λυρικής ήρθαν σε επαφή με τη διαδικασία προετοιμασίας μιας όπερας. Στο αφιέρωμα για τη Μαρία Κάλλας, πάνω από 5.000 Αθηναίοι έγιναν ένα και σαν ένα ορμητικό ποτάμι ακολούθησαν τη μουσική διαδρομή με τις πέντε πράξεις.
«Ηταν μια σαφής δήλωση από όλους μας αυτή η συμμετοχή: η σύνδεση της τέχνης με τη ζωή της πόλης είναι αναγκαία και γίνεται απολύτως απαραίτητη με τα σημερινά δεδομένα». «Χαιρόμαστε ιδιαιτέρως που η Λυρική πρωτοπορεί σε αυτό το κομμάτι και απευθύνουμε πρόσκληση σε όλους τους φορείς για νέες κοινές δράσεις και πρωτοβουλίες» κατέληξε ο καλλιτεχνικός διευθυντής της ΕΛΣ.
