Με ηλιοφάνεια και τη θερμοκρασία να φτάνει τους 30 βαθμούς Κελσίου στον αέρα και τους 43 στο οδόστρωμα, υποδέχτηκε το Μητροπολιτικό Πάρκο της Μόντσα, ομάδες, πιλότους και μηχανικούς.
Στην πρώτη περίοδο δοκιμών όλοι χρησιμοποίησαν τη σκληρή γόμα της Pirelli διαθέσιμη για το συγκεκριμένο αγώνα είναι και η μέση γόμα της Ιταλικής εταιρείας. Επίσης αρκετές ομάδες αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν στο FP1 δοκιμαστές. Είδαμε τον Κοβαλάινεν να οδηγεί στη θέση του φαν ντερ Γκάρντε, τον Καλάντο να κάνει ντεμπούτο στη θέση του Σούτιλ στη Force India και το Γκονζάλες να παλεύει με τη Marussia. Ταχύτερος όλων με ελάχιστη διαφορά από τον Αλόνσο ήταν ο Λιούις Χάμιλτον, αξίζει να σημειωθεί πως τα πρώτα 14 μονοθέσια ήταν στο ίδιο δευτερόλεπτο.
Στη Lotus ο Ράικονεν δοκίμασε το νέο σασί με μεταξόνιο 10cm πιο μακρύ ενώ οι πιλότοι της Mercedes το διορθωμένο αεροδυναμικό πακέτο καθότι η ομάδα δεν έμεινε ευχαριστημένη από την απόδοση της WO4 στο Βέλγιο.
Στη δεύτερη περίοδο ελεύθερων δοκιμών ταχύτερες ήταν οι Red Bull με το Σεμπάστιαν Φέτελ να σημειώνει με τη μέση γόμα της Pirelli τον κορυφαίο χρόνο της ημέρας. Η Αυστριακή ομάδα στην 9χρονη ιστορία της έχει βρεθεί μόνο μια φορά στο βάθρο στην Ιταλία. Πρόκειται για τη νίκη του Φέτελ το 2011.
Το βασικότερο πρόβλημα που αντιμετώπισαν αρκετοί πιλότοι, του Χάμιλτον προεξέχοντος ήταν η κατανομή πέδησης. Ο Βρετανός πιλότος που φέτος όλη τη χρονιά αντιμετωπίζει πρόβλημα στην αίσθηση των φρένων της Mercedes είχε αρκετές εξόδους και μπλοκαρίσματα. Ο Φελίπε Μάσα αντιμετώπισε πρόβλημα με το κιβώτιο ταχυτήτων και αναγκάστηκε να επιστρέψει πρόωρα στα πιτ.
Ο αγώνας που αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον την Κυριακή (8/9) θα μεταδοθεί απευθείας από τη Δημόσια Τηλεόραση (ΔΤ) και τον ΟΤΕ στις 15:00.
Η θρυλική πίστα της Μόντσα αποτελεί την επιτομή του μηχανοκίνητο αθλητισμού για την Ιταλία. Όχι άδικα ονομάζεται ναός της ταχύτητας καθότι η μέση ωριαία ταχύτητα ενός γύρου με μονοθέσιο F1 είναι πάνω από 240km/h.
Τέτοιος ρυθμός απλά δεν υπάρχει σε άλλη πίστα του πρωταθλήματος. Το Ιταλικό GP φιλοξενείται στην πίστα της Μόντσα από το 1950 ανελλιπώς και φέτος θα διεξαχθεί εκεί για 63η φορά. Μόνο μια φορά το 1980 φιλοξενήθηκε στην πίστα της Ίμολα.
Η πίστα της Μόντσα βρίσκεται στα περίχωρα του Μιλάνου μέσα στο Μητροπολιτικό Πάρκο της Μόντσα. Πρόκειται για μια μοναδική τοποθεσία με πλούσια αγωνιστική ιστορία. Περπατώντας το απίθανο αυτό πάρκο βλέπεις ποδηλάτες, ιππείς, δρομείς πολλά ζώα αλλά και οικογένειες να απολαμβάνουν τη βόλτα τους. Στήνοντας αυτί έχεις την αίσθηση ότι ακούς τα V12 των Ferrari, των Auto Union και των Alfa Romeo να βιάζουν την ησυχία που κυριαρχεί σήμερα στο παλιό οβάλ κομμάτι της πίστας.
Η Μόντσα μαζί με το Σπα, το Μονακό και το Σίλβερστον αποτελούν την τετράδα παλιών ιστορικών διαδρομών της F1. Ο Έντσο Φεράρι ιδρυτής της Scuderia Ferrari έλεγε αναφερόμενος στο Ιταλικό GP: «Πρέπει να έχουμε μια καινοτομία, κάτι νέο στα μονοθέσια μας ώστε να διεκδικήσουμε τη νίκη για τον κόσμο». Πράγματι τα κόκκινα μονοθέσια έχουν κερδίσει 17 φορές εντός έδρας από το 1950 έως σήμερα. Η νίκη της Ferrari προκαλεί ντελίριο ενθουσιασμού στους τιφόζι που κατακλύζουν την μεγάλη ευθεία εκκίνησης τερματισμού και δημιουργούν μια μοναδική ατμόσφαιρα στην απονομή.
Η Μόντσα έχει κάτι μαγικό, φάνηκε ότι εκεί «χτυπά» η καρδιά της Ferrari το 1988 λίγες μέρες μετά το θάνατο του Φεράρι, όταν ο Μπέργκερ με την Ferrari F87-88c έσπασε το σερί νικών της McLaren των Προστ – Σένα που εκείνη τη χρονιά κέρδισαν όλους τους υπόλοιπους αγώνες (15 στους 16). Έχοντας ζήσει εκεί ως απεσταλμένος του Alpha για την περιγραφή του αγώνα την τελευταία νίκη της Ferrari το 2010 με τον Αλόνσο καταθέτω πως πρόκειται για κάτι μοναδικό.
Μιλώντας σχετικά ο πρωταθλητής Σεμπάστιαν Φέτελ σημείωσε μεταξύ άλλων: «H Mόντσα αποτελεί το σπίτι του παγκόσμιου μηχανοκίνητου αθλητισμού και ανατριχιάζω και μόνο που βρίσκομαι εκεί. Έχει το καλύτερο βάθρο στον κόσμο και η νίκη εκεί αποτελεί μία αξέχαστη εμπειρία. Καθώς στέκεσαι εκεί, όπως εγώ για πρώτη φορά το 2008 και ξανά το 2011, σε συνεπαίρνουν οι εκδηλώσεις του κόσμου, οι χιλιάδες tifosi που κατακλύζουν τη πίστα ανεμίζοντας τις τεράστιες σημαίες τους. Είναι απίστευτο. Στη Mόντσα είναι πολύ δύσκολο να πετύχεις τον τέλειο γύρο».
Ο Φέτελ στη Μόντσα το 2008 έγινε ο νεότερος νικητής στην ιστορία της Formula 1, οδηγώντας για λογαριασμό της Scuderia Toro Rosso. Θρίαμβος που επαναλήφθηκε πρόπερσι με την RB7.
Όσον αφορά στα ελαστικά η Pirelli έχει επιλέξει όπως και για το Βέλγιο τη μέση και τη σκληρή γόμα. Ο αγωνιστικός διευθυντής της Ιταλικής εταιρείας κατασκευής ελαστικών Πωλ Χέμπερι ανέφερε: «Η Mόντσα είναι ο εντός έδρας αγώνας μας, απέχοντας περίπου μισή ώρα από τα κεντρικά γραφεία μας στο Μιλάνο. Εύκολα μπορεί να αντιληφθεί κάποιος γιατί ονομάζεται ‘Ναός της Ταχύτητας’: είναι πράγματι η ταχύτερη πίστα από όλες του ημερολογίου, ενώ οι μεγάλες ευθείες και οι γρήγορες στροφές καταπονούν υπέρμετρα τα ελαστικά. Αυτό σημαίνει ότι η υπερθέρμανση και η αποκόλληση του πέλματος (blistering) ενδέχεται να δημιουργήσουν πρόβλημα εάν δεν είναι ελεγχόμενα. Επομένως, η σωστή διαχείριση των ελαστικών μπορεί να έχει πολύ σημαντική επίδραση στον αγώνα και στη στρατηγική - κάτι που οι ομάδες θα αξιολογήσουν κατά τη διάρκεια των ελεύθερων δοκιμών της Παρασκευής. Εδώ δοκιμάζονται όχι μόνον οι επιδόσεις των ελαστικών αλλά και η αντοχή τους, καθώς χτυπάνε με υψηλές ταχύτητες στα κέρμπ, μία ακόμα σημαντική παράμετρο του αγώνα. Η Monza είναι από τους πιο δημοφιλείς αγώνες της χρονιάς, με ένα παθιασμένο πλήθος tifosi – οπαδών της Ferrari – να περιμένει διακαώς τον αγώνα».
Περίπου στο 75% της πίστας στη Μόντσα τα μονοθέσια κινούνται με τέρμα γκάζι, αλλά υπάρχουν και μερικά σημεία με δυνατά φρεναρίσματα. Πλησιάζοντας το πρώτο σικέιν, τα μονοθέσια φρενάρουν από 340 χλμ / ώρα στα 80 χλμ / ώρα σε 150 m. Πέρα από τις ευθείες με τέρμα γκάζι υπάρχουν και κάποιες πολύ γρήγορες στροφές: οι πιλότοι υπόκεινται σε πλευρική επιτάχυνση 3,7G όπως η Παραμπόλικα. Τα τρία σημεία που καταπονούν ιδιαίτερα τα ελαστικά στη Mόντσα είναι το πρώτο σικέιν (που χαρακτηρίζεται από δυνατό φρενάρισμα), η Ασκάρι (με γρήγορες αλλαγές κατεύθυνσης) και η διάσημη Παραμπόλικα: μία μεγάλη και ανοιχτή στροφή που παράγει μεγάλες πλευρικές δυνάμεις.
