Ένα σπίτι που αποπνέει το vintage αέρα και την κομψότητα της δεκαετίας του 60, χωρίς να χάνει το μοντέρνο χαρακτήρα τού σήμερα.

Ένας τυπικός νεοϋορκέζικος χώρος με ψηλά ταβάνια και πολλά παράθυρα στη σειρά, τόσο στην πρόσοψη όσο και στην άλλη πλευρά του κτιρίου, τα οποία βλέπουν στην πίσω αυλή, άλλαξε χρήση. Οι νέοι ιδιοκτήτες του, ένα ζευγάρι Αμερικανών με τα δύο μικρά παιδιά τους, δεν ήθελαν να αλλοιώσουν τον αυθεντικό χαρακτήρα του κτίσματος, γι' αυτό κατά την ανακαίνιση δεν προχώρησαν σε μεγάλες αλλαγές.

Ο προηγούμενος ένοικος ήταν αγγειοπλάστης και είχε χωρίσει ολόκληρο το οίκημα σε κατοικία και επαγγελματικό χώρο. Σύμφωνα με το ζευγάρι, «όταν έχεις οικογένεια, θέλεις να αξιοποιήσεις ακόμα και την πιο μικρή γωνιά». Έτσι αποφάσισαν να κάνουν το μπροστινό τμήμα του σπιτιού καθιστικό, στο οποίο περνούν τις περισσότερες ώρες της μέρας.
Πρώτη δουλειά ήταν να ρίξουν τους ενδιάμεσους γύψινους τοίχους και να οριοθετήσουν εκ νέου το χώρο που προέκυψε.

Το οίκημα διαθέτει όλες τις σύγχρονες ανέσεις μιας μοντέρνας αστικής κατοικίας, όπως κεντρική θέρμανση και πολλά μπάνια, αλλά σε γενικές γραμμές κρατάει αυτό το μποέμ στοιχείο των κλασικών λοφτ, με τους ενιαίους βιομηχανικούς χώρους στους οποίους συνήθιζαν να ζουν καλλιτέχνες τη δεκαετία του 80. Έτσι, το στυλ της οροφής είναι το ίδιο με αυτό που είχαν τα γραφεία και οι βιοτεχνίες εκείνης της εποχής, με τα μικρά γύψινα μοτίβα να επαναλαμβάνονται.

«Προσπαθήσαμε να ανακαινίσουμε το αρχικό Douglas Fir πάτωμα, αλλά έπειτα από πολλή προσπάθεια (και χρήματα) αναγκαστήκαμε να το αφαιρέσουμε», λέει χαρακτηριστικά το ζευγάρι. Στη θέση του μπήκε ένα αρκετά πιο φτηνό δάπεδο από ξύλο πεύκου, το οποίο, μετά από ειδική επεξεργασία, κατάφεραν να το κάνουν να αποκτήσει μια πιο μαλακή και vintage εκδοχή.

Σύμφωνα με τους ιδιοκτήτες, όμως, το ύφος σε ένα σπίτι το δίνουν τα χρώματα με τα οποία θα βαφτεί κάθε δωμάτιο. Και οι δύο αφιέρωσαν πολύ χρόνο και προσωπική φροντίδα για την επιλογή των ιδανικών αποχρώσεων. Τελικά πρωταγωνιστές ανακηρύχτηκαν οι απαλοί γκρι και καφέ τόνοι. Οι ίδιοι τονίζουν: «Πρόθεσή μας ήταν να διατηρηθεί ο χώρος ζεστός και προσιτός. Μας άρεσε πάντα ο σωστός συνδυασμός του παλιού με το καινούριο και κάπως έτσι καταφέραμε να συνυπάρξουν αρμονικά ένα παλιό όμορφο τζάκι με μια υπερσύγχρονη ιταλική κουζίνα».

Την ίδια γραμμή οι οικοδεσπότες κράτησαν και στη διακόσμηση της κατοικίας.
Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα μείξη μοντέρνων κομματιών με κλασικά αντικείμενα, ενώ ορισμένα έπιπλα σχεδιάστηκαν ειδικά για το χώρο, όπως η μεταλλική βιβλιοθήκη και το κρεβάτι με ουρανό στην κύρια κρεβατοκάμαρα. Το αποτέλεσμα είναι ένα υπέρκομψο σπίτι που δεν κραυγάζει το αυθεντικό ᾽60s στυλ του, αλλά το αναδεικνύει με σοφές, αρμονικές επιλογές.