Ενα ιδανικό σπίτι πρέπει να έχει απεριόριστη θέα... Ενα σπίτι γεμάτο φως. Τρία στοιχεία ορίζουν την ακαταμάχητη γοητεία αυτού του διαμερίσματος στον Πειραιά: Η τεράστια τζαμαρία στην πρόσοψη (ένα διαφανές όριο μεταξύ του μέσα και του έξω), η θέα και ο σχετικά απρόσκοπτος ορίζοντας. Τέλος, η βεράντα, στην οποία νιώθεις σαν να αιωρείσαι πάνω από το θαλασσινό νερό.

Στη βεράντα επίσης δεν υπάρχει τέντα, για να μη διακόπτει την επαφή του βλέμματος με τον ουρανό και να μην περιορίζει το κάδρο του ορίζοντα. Aλλωστε, δεν ήταν αναγκαία, λόγω βορινού προσανατολισμού. Καθοριστικής σημασίας για το στυλ της ήταν η απόφαση να είναι «παντός καιρού».

Η αίσθηση όλου του σπιτιού είναι ήρεμη, αρμονική. Eίναι ένα λειτουργικό σπίτι με απλές γραμμές, επενδυμένο με τα απολύτως απαραίτητα και φτιαγμένο με πολλή αγάπη.

Το καθιστικό, η τραπεζαρία, το γραφείο και η κουζίνα βρίσκονται μαζί, αλλά παράλληλα, εύκολα και κομψά, διαχωρίζονται.
Η κουζίνα είναι ένα ξεχωριστό δωμάτιο με... γυάλινους τοίχους και στόρια, ενώ το καθιστικό διαιρείται έξυπνα στα δύο: μια μεγάλη βιβλιοθήκη λειτουργεί ως όριο κρύβοντας από πίσω της δύο επάλληλες συρόμενες πόρτες που, όταν κλείνουν, δημιουργούν έναν ξενώνα.

Η τραπεζαρία σχηματίζεται από τέσσερα μεταλλικά τετράγωνα τραπέζια με μαρμάρινη τάβλα. Τα ίδια επαναλαμβάνονται, σε χαμηλό ύψος, ως τραπεζάκια του καθιστικού. Ο βαθύς αναπαυτικός καναπές είναι επίσης μεταλλικός και τα μαξιλάρια του ντυμένα με ειδικό ύφασμα για εξωτερικούς χώρους.
Οι καρέκλες είναι κλασικές ξύλινες «του σκηνοθέτη» –χαμηλού κόστους συντήρησης ή αντικατάστασης.
Παρατηρώντας κάποιος μερικές στυλιστικές επιλογές, ανακαλύπτει ότι διασφαλίζουν κατά προτεραιότητα την άνεση και τη λειτουργικότητα του χώρου. Παράδειγμα, τα ξύλινα σκαμνιά διαφόρων μεγεθών που αλλού γίνονται ράφια, αλλού ανθοστήλες και σχεδόν παντού βοηθητικά τραπεζάκια.

Η σημερινή εκδοχή του σπιτιού προέκυψε από την ανάγκη δημιουργίας ενός ξενώνα. Αυτός κατέλαβε τη θέση της κρεβατοκάμαρας κι έτσι εκείνη αναγκαστικά «μετακόμισε» στο living room. Για τον σκοπό αυτό δημιουργήθηκε μια σειρά από όμοιες χαμηλές βιβλιοθήκες, οι οποίες στήθηκαν η μία δίπλα στην άλλη έτσι ώστε στην κάτοψη να σχηματίζουν ένα Γ. Αυτό αγκαλιάζει τρυφερά και στοργικά ένα διπλό κρεβάτι και κατά κάποιον τρόπο το απομονώνει από τον υπόλοιπο χώρο.

Χάρη στην κρεβατοκάμαρα, ένα τρίτο ζωηρό χρώμα μπήκε στον χώρο του living room: Ενα θερμό πράσινο, που ακτινοβολεί την καλή ενέργειά του. Η κρεβατοκάμαρα ισορρόπησε στο living room και αυτό τον νέο χώρο.

Κάθε σπίτι μπορεί να αποκτήσει ξαφνικά περισσότερους κατοίκους, αλλά ταυτόχρονα να διατηρήσει το στυλ του. Κι αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να ξεχνάμε γιατί βολεύει στην εποχή μας, όπου ο κόσμος αναγκάζεται να συγκατοικεί. Οταν προκύψει η ανάγκη, βρίσκεις πάντα λύση».