Δυσκολεύστε να καθαρίσετε τον αστακό ή να ανοίξετε τα μύδια; Λαχταράτε ένα παγωτό χωνάκι, αλλά φοβάστε ότι θα λερωθείτε; Ούτε να τις βλέπετε δεν θέλετε τις αγκινάρες, αφού δεν μπορείτε να τις καθαρίσετε; Μερικές συμβουλές για να περάσετε αυτόν τον «σκόπελο»…Το καλό με την περίπτωσή σας, είναι ότι δεν είστε μόνοι. Όλοι πάνω κάτω, έτσι συμπεριφερόμαστε.

Ευτυχώς όμως, υπάρχουν και μικρές έξυπνες συμβουλές, αλλά και χρηστικά εργαλεία που διευκολύνουν το καθάρισμα, ξεφλούδισμα και ό, τι άλλο εμπόδιο συναντάμε όταν θέλουμε να απολαύσουμε ορισμένες από τις αγαπημένες μας τροφές.
Μπορεί στην αρχή να φαίνονται δύσκολα τα πράγματα και να μας ταλαιπωρούν οι παρακάτω τροφές. Ξεφλούδισμα, άνοιγμα, καθάρισμα… σκέτος μπελάς. Με το χρόνο όμως, η εξοικείωση θα κάνει ρουτίνα την όλη διαδικασία κι η απόλαυση θα «απογειωθεί». Δώστε χρόνο και υπομονή και θα επιβραβευθείτε.

Οστρακοειδή
Στην περίπτωση των οστρακοειδών που τρώγονται ωμά, θα χρειαστεί να δώσουμε μια μορφή «πάλης». Ιδίως όταν το κέλυφος, παραμένει ερμητικά κλειστό. Για να το ανοίξουμε και να φθάσουμε στον ζωντανό οργανισμό που φυλάσσεται καλά μέσα του, χρειάζεται μια εξαιρετική τεχνική ξεφλουδίσματος, με τη βοήθεια ενός λεπτού μυτερού μαχαιριού, ενός προστατευτικού γαντιού και μιας απλωμένης πετσέτας για προληπτικούς λόγους. Μπορεί να φαίνεται αγγαρεία, με τον καιρό όμως συνηθίζεται! Αν πρόκειται να τα βράσετε όμως, τότε το άχνισμά τους μέσα σε μια κατασρόλα με ελάχιστο βραστό νερό θα σας λύσει τα χέρια, αφού η υψηλή θερμοκρασία «ανοίγει» το κέλυφος.

Καρύδα
Νόστιμη, θρεπτική και εξωτική η καρύδα και τα παράγωγα προϊόντα της, εμφανίζουν ολοένα και μεγαλύτερη ζήτηση στην αγορά. Για πολλούς από εμάς όμως, το άνοιγμα της καρύδας είναι μια αφάνταστη ταλαιπωρία. Κανονικά αν υπολογίζαμε όλα τα στάδια ακόμη και τη συλλογή της, θα απογοητευόμασταν.
Με ένα μαχαίρι προσπαθούμε να αφαιρέσουμε το σκληρό και γεμάτο ίνες εξωτερικό της περίβλημα. Αφού τα καταφέρουμε, ερχόμαστε στη συνέχεια αντιμέτωποι με τον καρπό της καρύδας, ο οποίος και πάλι φαντάζει αδιαπέραστος. Χωρίς υπερβολή για να φτάσουμε στο εσωτερικό της, χρειαζόμαστε σφυρί και καρφί, για να ανοίξουμε την τρύπα, από την οποία θα μπορέσουμε να πάρουμε το γάλα της. Στη συνέχεια χρησιμοποιούμε και πάλι το σφυράκι για να την σπάσουμε και να καταναλώσουμε όσο από το ζωμό της μπορεί να φαγωθεί αλλά και κομμάτια από το «σώμα» της.

Οστρακόδερμα
Γαρίδες, καραβίδες, καβούρια και αστακοί, είναι όλα τους θαλασσινά πολυτελείας και εξόχως γευστικά. Η σκληρή τους σάρκα όμως, ενίοτε μπορεί να προκαλέσει… μικροπροβλήματα. Τι εννοούμε; Ότι μπορεί για παράδειγμα στην περίπτωση της γαρίδας, η αφαίρεση του εξωτερικού φλοιού να είναι σχετικά εύκολη υπόθεση, όμως στους αστακούς και τα καβούρια τα πράγματα περιπλέκονται.
Για να αφαιρεθεί η εξωτερική τους κρούστα χρειάζεται μια ειδική μεταλλική λαβίδα, που διευκολύνει το άνοιγμα. Το κρέας από τις δαγκάνες των οστρακόδερμων είναι ευκολότερο να εξαχθεί, όπως και το κρέας από την ουρά του αστακού, καθώς στα μέρη αυτά η κρούστα είναι λεπτότερη και σπάει πιο εύκολα.
Δεν συμβαίνει όμως, το ίδιο και με την καβουρόψιχα. Στην περίπτωση των καβουριών δεν υπάρχουν έξυπνα και εύκολα κόλπα, χρειάζεται χρόνο και προσοχή. Μόλις όμως, καταφέρουμε και αποτραβήξουμε το κέλυφος και τα πόδια από το κυρίως σώμα, η μαλακιά σάρκα που μας αποκαλύπτεται, μας αποζημιώνει με τη γεύση της.

Κάστανα
Κατεξοχήν χειμωνιάτικο έδεσμα, θρεπτικό και με ιδιαίτερη νοστιμιά. Πόσες φορές δεν λαχταρίσατε μια αχνιστή χούφτα από τους μικρούς χειμωνιάτικους αυτούς καρπούς, περνώντας μπροστά από τη φουφού του καστανά; Και ενώ σε αυτή την περίπτωση η απόλαυση δεν χρειάζεται καθόλου κόπο, όταν αποφασίσουμε να ψήσουμε μόνοι μας κάστανα, εκεί ίσως δυσκολευτούμε.
Πριν τα φουρνίσουμε ή τα ρίξουμε στο τζάκι, πρέπει να τα χαράξουμε με ένα λεπτό μυτερό μαχαίρι, διαφορετικά θα τα δούμε να… εκρήγνυνται. Αυτό είναι το πρώτο και σχετικά εύκολο στάδιο, καθώς ακολουθεί το καθάρισμα. Το ξεφλούδισμα δυσχεραίνεται, καθώς τα κάστανα μόλις βγήκαν από τη φωτιά και ζεματάνε, ενώ εμείς πρέπει να είμαστε λεπτολόγοι για να αφαιρέσουμε όλες τις ίνες και τις «κλωστές» από τον μικρό αυτό καρπό. Αν δαπανήσαμε χρόνο για να τα κάνουμε όλα αυτά, φανταστείτε την απογοήτευση που θα νιώσουμε στην όψη ενός… σάπιου κάστανου. Αν είναι όμως, φρέσκο και μυρωδάτο, τότε θα ανταμειφθείτε με το παραπάνω.

Ξηροί καρποί με κέλυφος
Η συγκεκριμένη κατηγορία ξηρών καρπών δεν μπορεί να καθαριστεί, χωρίς τη βοήθεια κάποιου αιχμηρού εργαλείου. Αμύγδαλα, καρύδια κ.α., δεν μπορούν να ανοιχτούν με το χέρι. Χρειάζονται τον καρυοθραύστη ή κάποιο άλλο παρόμοιο εργαλείο ή ακόμα και το… δόντι μας. Προτιμήστε τα μεταλλικά εργαλεία και φροντίστε να έχετε απλωμένη μια πετσέτα στο σημείο που αποφλοιώνετε τους καρπούς, ώστε να μη γεμίσετε παντού μικρά τσόφλια.

Ρόδι
Ο καρπός της καλοτυχίας και της ευτυχίας, μάλλον μας παιδεύει στο άνοιγμα και το καθάρισμά του! Για ευκολία συνηθίζουμε να το ανοίγουμε με τα χέρια, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι κόκκοι να χάνονται και εμείς να γινόμαστε χάλια, χρωματίζοντας χέρια και ρούχα. Με τα παρακάτω βήματα μπορούμε, να αποφύγουμε τις ανεπιθύμητες αυτές συνέπειες: με ένα μαχαίρι κόψτε την μια άκρη του ροδιού, στη συνέχεια μπορείτε να χαράξετε το ρόδι με μαχαίρι χωρίς να φτάσετε στο εσωτερικό του (όπως κάνουμε και στο πορτοκάλι), ρίξτε τα σε ένα μπολ με κρύο νερό και αφήστε το για 10 λεπτά. Στη συνέχεια, ανοίξτε με ευκολία το ρόδι και απελευθερώστε τους κατακόκκινους γυαλιστερούς του σπόρους και σουρώστε το νερό.

Αγκινάρες
Λίγο η απροθυμία, λίγο η τεμπελιά, λίγο το δύσκολο καθάρισμα είναι μάλλον, αρκετά για να αποφεύγουμε να καταναλώνουμε αγκινάρες. Μερικές μικρές συμβουλές όμως, θα μας βοηθήσουν να τις εντάξουμε φρέσκιες στο διαιτολόγιό μας. Κατά το καθάρισμα, για να μη μαυρίσουν τα χέρια σας, φορέστε γάντια. Το καθάρισμα ξεκινάει κόβοντας το κοτσάνι της αγκινάρας, μέχρι τη βάση. Στη συνέχεια αφαιρούμε τυχόν σκληρά φύλλα γύρω από τη βάση της αγκινάρας και κόβουμε το 1/3 περίπου, ενώ το υπόλοιπο το πετάμε, επειδή το κάτω μέρος δεν τρώγεται. Αφαιρούμε αρκετά φύλλα γύρω-γύρω μέχρι να μείνουν τα τρυφερά εσωτερικά φύλλα και τέλος, με το κουτάλι αδειάζουμε το εσωτερικό χνούδι και τοποθετούμε την αγκινάρα αμέσως στο νερό.

Παγωτό χωνάκι
Μικροί και μεγάλοι δύσκολα αντιστέκονται στον γλυκό αυτό πειρασμό. Κι ενώ οι μεγάλοι είναι κάπως πιο προσεκτικοί, δεν συμβαίνει το ίδιο και με τα παιδιά. Παρά τη μεγάλη τους λαχτάρα για ένα παγωτό χωνάκι, τις περισσότερες φορές ή που θα πασαλειφτούν ολόκληρα, από τα χέρια, μέχρι το πρόσωπο και τα ρούχα τους, αλλά κάτι θα καταφέρουν να φάνε ή που το παγωτό θα αρχίσει να λιώνει μέχρι που δεν θα προλάβουν να το «σώσουν». Τι μπορούμε να κάνουμε; Απλά να επιλέξουμε αντί για χωνάκι… το παραδοσιακό κυπελάκι ή να συμβιβαστούμε ότι μετά το παγωτό, θα πρέπει να βάλουμε... πλυντήριο.

Σούπες
Το «απόλυτο χειμωνιάτικο γεύμα» φαίνεται να μας δυσκολεύει λίγο στην κατανάλωση. Ενώ σίγουρα δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από ένα ζεστό μπολ γεμάτο σούπα με λίγα ζυμαρικά, ζωμό της αρεσκείας μας και ψιλοκομμένα κομμάτια χοιρινού ή άλλου κρέατος. Με το συνηθισμένο κουτάλι για σούπα όμως, τα ζυμαρικά δεν θα μπορούν να σταθούν και θα γλιστράνε πάλι μέσα στο πιάτο μας, οπότε θα καταφέρουμε να φάμε μόνο λίγο ζωμό. Η πρακτική των Ασιατών σίγουρα, θα μας φανεί αρκετά χρήσιμη σε αυτή την περίπτωση: σηκώνουμε το μπολ της σούπας, «φτυαρίζουμε» και τρώμε τα ζυμαρικά και τα λοιπά συστατικά της σούπας και μετά, σειρά έχει ο ζωμός, που κυριολεκτικά «πίνεται» κατευθείαν μέσα από το μπολ. Μπορεί να μην ακούγεται και τόσο κομψό, είναι όμως αποτελεσματικό… Διαφορετικά, επιλέξτε τα μικρά μακαρόνια (π.χ. κοφτό μακαρονάκι κτλ) για να είστε σίγουροι ότι χωρούν στο κουτάλι σας.

Sushi
Ουσιαστικά πρόκειται για λίγο ρύζι, με μια μικρή φέτα ψαριού κι ένα λεπτό φύλλο από φύκι γύρω γύρω, που καταφέρνει όμως, να μας δυσκολεύει… μέχρι να φθάσει στο στόμα μας, όταν επιλέγουμε να το καταναλώσουμε με ξυλάκια. Το ίδιο φυσικά, ισχύει και με όλα τα φαγητά της ασιατικής κουζίνας, αν επιλέξουμε να τα απολαύσουμε με chopsticks. Κάντε λοιπόν, practice και γίνετε… Ασιάτες.

Φτερούγες κοτόπουλου
Οι φτερούγες δημιουργούν πρόβλημα μόνο σε όσους επιλέγουν να τις φάνε με… μαχαιροπίρουνο. Εκεί τα πράγματα είναι όντως, δύσκολα. Γιατί να κάνουμε όμως, τη ζωή μας δύσκολη; Στην πραγματικότητα δεν χρειαζόμαστε κανένα χρηστικό εργαλείο για να τις φάμε, αφού και μόνο το χέρι μας είναι αρκετό. Επιλέγουμε όποια θέλουμε μέσα από την πιατέλα και αρχίζουμε το «ροκάνισμα» για να σταματήσουμε όταν μείνει μόνο το κόκκαλο.