Ο Παναθηναϊκός του 2-2 και των 6 Ευρωπαϊκών δεν άξιζε τέτοιο αποκλεισμό και αντιμετώπιση απ' τους διαιτητές. Μαύρη τρύπα τα 1/16 τρίποντα! Η Μπαρτσελόνα (64-53) στο Final Four. Ο Παναθηναϊκός, λοιπόν, είπε αντίο στο Λονδίνο, αλλά είναι προφανές ότι η ιστορία της σειράς ήταν προδιαγεγραμμένη. Η πρόκριση δεν χάθηκε στο πέμπτο ματς, χάθηκε στο ΟΑΚΑ. Οι πράσινοι έψαξαν την υπέρβαση, έφτασαν μια ανάσα, αλλά δεν κατάφεραν να τελειώσουν τη δουλειά στην έδρα τους. Από τη στιγμή που επέστρεψαν στη Βαρκελώνη, οι πιθανότητες ήταν εναντίον τους. Φάνηκε και στην πράξη.
Ολο το... πακέτο στο Παλάου Μπλαουγκράνα, ήταν υπέρ της Μπαρτσελόνα. Υπέρ του φαβορί, από την πρώτη στιγμή. Αν είχε αποφύγει τη σύγκρουση με τους Καταλανούς ο Παναθηναϊκός, αν δεν είχε μείνει τέταρτος στον όμιλό του, θα είχε ακόμα περισσότερες ελπίδες.
Ο Παναθηναϊκός για δεύτερη συνεχόμενο ματς δεν μπορούσε να σκοράρει από μακριά. Ο Πασκουάλ διάλεξε πάλι ζώνη και δικαιώθηκε απόλυτα. Με 6% στα τρίποντα δεν μπορεί μια ομάδα να θέλει να προκριθεί στο φάιναλ φορ. Το μεγάλο σουτ δεν μπήκε ποτέ, ακόμα και όταν η Μπαρτσελόνα εγκλωβίστηκε. Εκανε 8 λεπτά να σκοράρει, είχε πάρει διαζύγιο με το καλάθι. Εκεί, λοιπόν, ο Παναθηναϊκός δεν έκανε τίποτα σωστό στην επίθεση.
Η ζώνη έπνιξε τους πράσινους, που δεν είχαν αυτοματισμούς, ούτε καθαρές λύσεις, έστω κι αν προσπάθησαν να τις βρουν. Ο Πεδουλάκης πάλεψε το ματς, αλλά όπως ήταν στημένη η άμυνα της Μπαρτσελόνα, πιθανώς θα κατέληγε πάντα σε ένα ξεμαρκάριστο σουτ. Από μακριά όμως. Κρίμα! Ο Παναθηναϊκός επέζησε της εις βάρος του απόπειρας "δολοφονίας", αλλά έκανε χαρακίρι. Πολλοί μπορούν να ισχυριστούν ότι με τον Διαμαντίδη εντός αγώνα, η διαφορά δε θα είχε ανέβει στους 17 πόντους...
Το μπάσκετ που έπαιξαν οι πράσινοι ήταν τόσο προβλέψιμο, ήταν τόσο στατικό, σε βαθμό εκνευριστικό. Οντως έγιναν σουτ με καλές προϋποθέσεις, αλλά δεν τα επιχείρησαν και σπουδαίοι σουτέρ. Ο Γκιστ και ο Ούκιτς βάζουν τρίποντα, αλλά η καριέρα τους δεν έχει στηριχθεί στα τρίποντα. Βέβαια ένα να πετύχαιναν ίσως να άλλαζε όλη η ροή, αλλά μεγάλο σουτ δεν έβαλε στα δύο τελευταία ματς ο Παναθηναϊκός. Αντίθετα, ο Ναβάρο και ο Χουέρτας βρήκαν το στόχο στα καθοριστικά σημεία.
Με 1/16 τρίποντα και 14 λιγότερα ριμπάουντ, ο Παναθηναϊκός έκανε ακριβώς ό,τι έπρεπε για να δώσει άλλοθι στους διαιτητές, που σημάδεψαν με μοναδικό τρόπο τον Διαμαντίδη.
Η αλήθεια είναι ότι το ματς πήρε το δρόμο του από το 5ο λεπτό. Οταν ο αρχηγός των πρασίνων έκανε τρίτο φάουλ. Οχι, δεν ήταν καλός ο 33χρονος γκαρντ. Αλλά αποδείχθηκε για δεύτερη συνεχόμενη φορά ότι ο Παναθηναϊκός είναι ο Διαμαντίδης. Οταν δεν παίζει καλά ή όταν δεν παίζει καθόλου, τα πράγματα αλλάζουν. Βέβαια είναι προτιμότερο να βρίσκεται στο παρκέ, παρά να αφήνει τους υπόλοιπους να κάνουν τη δουλειά. Εστω και ως παρουσία, ανησυχεί τους αντιπάλους. Αποδείχθηκε όταν βγήκε με τη διαφορά στους 8 και επέστρεψε όταν η Μπάρτσα ήταν στο +17. Ο Πεδουλάκης δεν ρίσκαρε πιο νωρίς, παρότι φαινόταν από μακριά ότι ο Παναθηναϊκός δεν έχει επιλογή να τον αφήσει έξω, ακόμα και στο όριο των φάουλ.
Διότι οι διαιτητές φόρτωσαν στην αρχή με φάουλ τον Διαμαντίδη, αλλά μετά το... έπαιξαν έξυπνα. Το γύρισαν και φόρτωσαν με φάουλ την Μπαρτσελόνα.
Η Μπαρτσελόνα είχε αρκετά αγωνιστικά προβλήματα, ειδικά μετά την απώλεια του Πιτ Μάικλ κι ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο μετά από μία εξαντλητική σειρά με τον Παναθηναϊκό συνιστά ξεκούραση.
«Είχαμε ένα φανταστικό ξεκίνημα, αλλά στο δεύτερο ημίχρονο μας δυσκόλεψαν. Μας δυσκόλεψαν αρκετά στην επίθεση, ωστόσο ξέραμε πως θα ήταν ένα περίπλοκο παιχνίδι.
Όμως ο Παναθηναϊκός δεν απέτυχε φέτος στην Ευρωλίγκα. Πέτυχε. Αξίζει συγχαρητήρια για όλη την πορεία του. Απλά δεν έκανε το κάτι παραπάνω. Δεν έκανε την απόλυτη υπέρβαση. Ή αλλιώς δεν έγινε ο Ολυμπιακός της περασμένης σεζόν...
