Στις πλαγιές του μυθικού βουνού των Κενταύρων δύο από τα πιο γνωστά και όμορφα κεφαλοχώρια του Πηλίου, η Πορταριά και η Μακρινίτσα, συμπληρώνουν με την ξεχωριστή παρουσία τους μια μοναδική τοπιογραφία που κρατά επάξια το ταξιδιωτικό ενδιαφέρον ψηλά, χειμώνα - καλοκαίρι.

Ο Παγασητικός κόλπος με την ήρεμη θάλασσά του και η πόλη του Βόλου θαρρείς μοιάζουν από εδώ ψηλά να απλώνονται τα πόδια σου! Ολόγυρα πλατάνια, καστανιές, τρεχούμενα νερά, κατάφυτες πλαγιές, σκιερές ρεματιές, συμπληρώνουν μια μαγική τοπιογραφία.

Μέσα σε αυτήν την πλούσια εναλλαγή των φυσικών στοιχείων ξεχωρίζουν σαν ανθρώπινα στολίδια τα διάσημα πλέον πηλιορείτικα χωριά της Πορταριάς και της Μακρινίτσας. Οι δροσερές πλατείες τους, τα παραδοσιακά καλοβαλμένα πηλειορίτικα αρχοντικά τους, οι γραφικές ταβέρνες αλλά και οι αμέτρητοι ξενώνες για κάθε γούστο και βαλάντιο, σκιαγραφούν σε αυτά τα δύο χωριά τον τέλειο προορισμό.

Μοναδικό μειονέκτημα της περιοχής που είναι ιδιαίτερα δημοφιλής για το περιηγητικό, το ιστορικό ενδιαφέρον της, αλλά και τη φυσική ομορφιά της, είναι η συρροή οχημάτων και ανθρώπων που συνωστίζονται στα στενά σοκάκια των οικισμών τα τριήμερα και τις πολυήμερες αργίες.

Αν έχετε την πολυτέλεια της επιλογής, καλύτερα αποφασίστε να έρθετε εδώ ένα απλό Σαββατοκύριακο, ώστε να νιώσετε με ηρεμία όλη τη μαγεία του ανοιξιάτικου πηλιορείτικου τοπίου, να ζήσετε τη θαλπωρή του χωριού και φυσικά να έχετε την άνεση να επιλέξετε χωρίς συμβιβασμούς το κατάλυμα που σας αρέσει.

Ξεκινώντας από το κέντρο του Βόλου οι ευδιάκριτες πινακίδες εύκολα θα σας δείξουν την πορεία που θα πρέπει ν' ακολουθήσετε για τα χωριά του Κεντρικού Πηλίου. Ο ασφάλτινος δρόμος καθώς φιδοσέρνεται στις δασωμένες και απότομες πλαγιές με γρήγορα και απανωτά στριφογυρίσματα, ξεφεύγει από τη βουή της πόλης.

Κάθε στροφή και μια ανάσα ανακούφισης καθώς γρήγορα κερδίζετε υψόμετρο ενώ το τοπίο βαθμηδόν ομορφαίνει όσο ξεμακραίνετε από τον συνωστισμό της πόλης. Ανακασιά, Ανω Βόλος, Κατηχώρι και τελικά Πορταριά. Ούτε το καταλαβαίνεις για πότε έφτασες.

Οσες φορές και να έχετε έρθει εδώ στην Πορταριά που θεωρείται από τους πλέον προσφιλείς προορισμούς στο Πήλιο -καθώς είναι κομβικό σημείο λόγω θέσης-, επιβάλλεται να σταθείτε για λίγο στην πλατανοσκέπαστη πλατεία του χωριού. Στη συνέχεια χαράξτε τη δική σας πορεία. Ο ένας δρόμος που φεύγει βορειοανατολικά τραβά για τα Χάνια και συνεχίζει για Ζαγορά, Τσαγκαράδα, Κισσό και τ' άλλα χωριά του Ανατολικού Πηλίου που βλέπουν Αιγαίο. Ο άλλος φεύγει βόρεια και καταλήγει μετά μια σύντομη μα ευχάριστη περιπλάνηση, στην αρχοντική Μακρινίτσα.

Η γοητευτική πύλη στο Βόρειο Πήλιο

Στα ύστερα βυζαντινά χρόνια, στη θέση όπου βρίσκεται σήμερα η Πορταριά αναπτυσσόταν ο εύπορος οικισμός Δρυανούβαινα ο οποίος αργότερα εξελίχθηκε σε ισχυρό βιοτεχνικό και μεταποιητικό κέντρο, κυρίως επεξεργασίας δερμάτων. Η Πορταριά, όπως και τα περισσότερα χωριά του Πηλίου, ξεσηκώθηκε μαζί με την υπόλοιπη Ελλάδα το 1821. Ομως ο Δράμαλης κατεβαίνοντας για την Πελοπόννησο πέρασε από φωτιά και τσεκούρι το πλούσιο κεφαλοχώρι.
Τα εντυπωσιακά αρχοντικά μαρτυρούν τη μακρόχρονη ιστορία του χωριού και αποτελούν στο σύνολό τους αντιπροσωπευτικά δείγματα πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής.

Παραδοσιακό στολίδι τεσσάρων εποχών

Μόλις 2,5 χιλιόμετρα χωρίζουν την Πορταριά από τη Μακρινίτσα. Οι γειτονιές της κτισμένες ανάμεσα στη βαθιά χαράδρα «Μέγα Ρέμα» και στον γυμνό ορεινό όγκο του Σαρακήνικου, κυριολεκτικά μοιάζουν να γλιστρούν ομαλά στην πλαγιά του βουνού.

Ενας καινούργιος ασφαλτοστρωμένος δρόμος που δεν αναφέρεται στους περισσότερους χάρτες, ξεκινά από τα Χάνια και κατηφορίζει προς Δράκεια. Για όσους αρέσκονται στις χωμάτινες περιπέτειες, μια δεύτερη αλλά χωμάτινη διαδρομή που κινείται παράλληλα με την ασφάλτινη, καταλήγει επίσης στη Δράκεια μέσα από μια κατάφυτη τοπιογραφία όπου διάφορα δασικά είδη αλληλοσυμπλέκονται. Ακολουθώντας είτε τον χωμάτινο είτε τον ασφάλτινο δρόμο δεν θα χρειαστεί να διανύσετε περισσότερα από 8 πανέμορφα χιλιόμετρα. Το χωριό σας καλωσορίζει με τα λιθόστρωτα καλντερίμια και τις πρόσχαρες αυλές του γεμάτες ολάνθιστους κήπους, ακόμη και στην καρδιά του χειμώνα.

Και στα δύο χωριά θα μείνετε σε αναπαλαιωμένα αρχοντικά του 18ου & του 19ου αι. και σε παραδοσιακούς ξενώνες.

ΦΑΓΗΤΟ

Μακρινίτσα
Στην κεντρική πλατεία το παλιό καφενείο «Θεόφιλος» με την τοιχογραφία του Θεόφιλου σερβίρει δυνατούς μεζέδες και παραδοσιακά πηλιορείτικα πιάτα. «Α - Β» παραδοσιακή ταβέρνα με τζάκι και ντόπιες γεύσεις. «Απόλαυση», η ταβέρνα είναι δημοφιλής για τη δροσερή αυλή της κάτω από πλατάνια. Στην κεντρική πλατεία στο εστιατόριο «Πάνθεον» θα έχετε όλο τον Βόλο απλωμένο στα πόδια σας. Χαμηλά στη συνοικία Κουκουράβα υπάρχει η ταβέρνα «Δροσιά».

Πορταριά
Στην πλατεία της Πορταριάς το εστιατόριο «Κρίτσα» με παράδοση ετών, σερβίρει τα πιάτα του κάτω από τα δροσερά πλατάνια. Στα σοκάκια της Πορταριάς απέναντι από το ξενοδοχείο «Δεσποτικό» θα φάτε στη μικρή, ζεστή, παραδοσιακή ταβέρνα «Γευσοκράτορας» (τα Σαββατόβραδα πρέπει να κάνετε κράτηση). Για τσιπουρομεζέδες θα πάτε στο «Στενάκι» κοντά στην πλατεία.