Το οικοσύστημα υπάρχει εδώ και δεκάδες εκατομμύρια χρόνια και εμείς το αφανίζουμε μέσα σε λίγες εκατοντάδες. Η υγεία των ωκεανών φαίνεται πως επιδεινώνεται πολύ πιο γρήγορα απ’ ό,τι πίστευαν μέχρι τώρα οι επιστήμονες.

Όπως προειδοποιεί η έκθεση του διεθνούς προγράμματος IPSO (International Programme on the State of the Ocean), οι ωκεανοί είναι αντιμέτωποι με ένα πλήθος απειλών. Μία από αυτές είναι η υπερθέρμανση από την κλιματική αλλαγή, που κάνει σιγά-σιγά τους ωκεανούς λιγότερο αλκαλικούς και συνεπώς απορροφούν περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα, ενώ σοβαρές απειλές αποτελούν η υπεραλιεία και η ρύπανση.

Στους κινδύνους αυτούς έρχεται όμως να προστεθεί και η απορροή λιπασμάτων στα νερά των ωκεανών που δημιουργεί νεκρές ζώνες, απειλώντας με μαζική εξαφάνιση πολλά είδη, όπως έχει συμβεί και στο παρελθόν.

Η έκθεση αναφέρει χαρακτηριστικά: «Έχουμε λάβει τους ωκεανούς ως δεδομένους. Αυτοί είναι που μας προστατεύουν από τις χειρότερες συνέπειες της επιταχυνόμενης κλιματικής αλλαγής, καθώς απορροφούν το πλεονάζον διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα. Παρόλο που η επίγεια αύξηση της θερμοκρασίας μπορεί να παρουσιάζει μία παύση, οι ωκεανοί συνεχίζουν ανεξαρτήτως να θερμαίνονται και τόσο οι απλοί πολίτες όσο και οι πολιτικοί φαίνεται πως αποτυγχάνουν να αναγνωρίσουν -ή επιλέγουν να αγνοούν- τη σοβαρότητα της κατάστασης.»

Τεράστιο κίνδυνο από την αύξηση της θερμοκρασίας και την όξυνση των υδάτων φαίνεται πως αντιμετωπίζουν όμως και οι κοραλλιογενείς ύφαλοι, οι οποίοι αποδυναμώνονται ταυτόχρονα από τις κακές πρακτικές αλιείας, τη ρύπανση, την προσάμμωση και την αύξηση της τοξικής άλγης, απειλώντας με καταστροφή τεράστιες εκτάσεις θαλάσσιας ζωής. Μάλιστα, τα τελευταία 30 χρόνια έχουν καταστραφεί περίπου οι μισοί κοραλλιογενείς ύφαλοι του κόσμου, με το φαινόμενο να επιταχύνεται στις μέρες μας.

Η έκθεση ζητά από τις κυβερνήσεις να σταματήσουν την αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα στα 450ppm, καθώς οποιαδήποτε υψηλότερη τιμή μπορεί να προκαλέσει μαζική όξυνση αργότερα, καθώς το διοξείδιο του άνθρακα απορροφάται από τη θάλασσα.

Ταυτόχρονα, θα πρέπει να υπάρξει καλύτερη διαχείριση της αλιείας και λίστα προτεραιότητας για την αντιμετώπιση βασικών ομάδων χημικών που θεωρούνται περισσότερο επιβλαβή.